Sabah 07.00 Bu akşam erken uyuyacağım…

Daha güne başlar başlamaz ilk yalanımızı patlatıyoruz! Koca bir haftanın yorgunluğuyla gözlerimizi açıyoruz, yataktan sürünerek de olsa çıkıyoruz. Bu nedenle ilk yalanımız tekrar uyumaya dair: Bu akşam kesin eve erken geleceğim .

08:00 Artık dayanamıyorum işi bırakacağım!

İşe doğru yola koyuluyoruz, sabah trafiğiyle merhabalaşıyoruz… Sabah enerjimizi ofis yolunda düşünce içimizden istifa sesleri yükseliyor.

09.00 Bu hafta sonu bol bol dinleneceğim

Çalışmaya başlayınca, kafamızda hafta sonuna dair birçok plan olsa bile hepsinin üstünü çizerek yeni hafta sonu programımıza karar veriyoruz.; Bu hafta sonu yatıp dinlenmek en iyisi! Bu da en klişe yalanlardan bir tanesi.

11:00 Gün bitmiyor sanki bugün. Ofiste vakit geçmiyor!

Zaman geçsin diye verilen kahve-çay molaları, bol bol gidilen tuvalet ihtiyaçları, gereksinim duyulan telefon konuşmalarıyla hızlı geçirmeye çalıştığımız mesai saatleriyle bu tezi çürütmeye çalışır dururuz.

13.00 Bu işleri Cumartesi Pazar hallederim.

Öğle arasından sonra iyice bir ağırlık çöker. Günün işini hafta sonu yapabileceğimize inandırmaya kadar gider iş… Aman şimdi yapmayayım ben hafta sonu hallederim diye bir yalan daha patlatıveririz.

15.00 Bu durumu Pazartesi toplantıda değerlendirelim!

Saatler geçtikçe ertelemelerin boyutu başka bir hal alır. Özellikle o an uğraşmak istemediğimiz insanlara verilen klasik cevaptır. 'uma bugün beni uğraştırma, ne halin varsa pazartesi halledelimin kibar versiyonudur.

16.00 Tamam ben bunu akşam evden de hallederim

Saatler ilerledikçe yalanlar arşa çıkar. Cumanın rehaveti yöneticilere cuma akşamı evden çalışacağını söylemeye kadar götürür insanı.

17.00 Şu işi sen halleder misin? Benim elim çok dolu

Nazımızı geçirebildiğimiz ilk çalışma arkadaşımıza merhaba. Elimizdeki işleri nazımız kime geçerse ona paslarız. Aslında o kadar da dolu değildir elimiz ama cuma psikolojisi işte…

18.00 Mesai ne çabuk bitti! Zaman nasıl geçti anlamadım

Koca günü 'goygoy' yaparak geçirmemiş gibi, ofise yine çok çalışmış gözükmek için söylediğimiz sondan bir önceki yalanımız da geliverir.

18.10 Ben eve gidiyorum, iyi tatiller.

Gelelim günün son yalanına. Çıkışta birşeyler yapalım teklifleri gelmesin, peşimize biri takılmasın diye çoğu zaman eve gidiyormuş gibi yaparız. Bir de defalarca söylediğimiz yalanı unutup sosyal medya hesaplarımızda yaptığımız paylaşımlarla yakalanırız genelde. Ama bu yalandan asla vazgeçmeyiz. En çok tekrar ettiğimiz yalanların birtanesi.